dinsdag 10 juli 2012

Drie liederen zonder woorden en het Higgs-veld

Er zijn een paar onderwerpen waarmee ik al een tijd aan het hannesen ben, in m’n hoofd dan en nog nauwelijks op papier.
Toch wil ik daar de komende maand(en) over schrijven, als een volwaardige blog.
En ook nog eens met soteriologische betekenis.
Het zijn:

Leegte (sunyata) in de Theravada

Wordt ‘vrijzinnig boeddhisme’ (mijn vertaling van ‘secular buddhism’) een eigen traditie?

Waarom staat luiheid toch zo slecht aangeschreven in het boeddhisme?



Betekenissen van HANNESEN
1) Aarzelen 2) Dralen 3) Drentelen 4) Druilen 5) Kloten 6) Klunzen 7) Klungelen 8) Knoeien 9) Onhandig doen 10) Talmen 11) Teuten 12) Treuzelen 13) Zaniken 14) Zeiken 15) Zeuren


Er is trouwens ook een onderwerp waar ik kort over wil schrijven en dat doe ik dan maar hier.
Dat is over het Higgs-deeltje, of liever: het Higgs-veld. Want deeltje en veld zijn twee kanten van dezelfde medalje en ik vind het veld-karakter interessanter dan het deeltjes-karakter, want dat is het massa geven aan alle andere deeltjes
Het wordt wel eens het ‘God-deeltje’ c.q. ‘God-veld’ genoemd (dat laatste heb ik nergens gelezen) en dat is natuurlijk onzin. Net zo’n onzin om over het Boeddha-veld te spreken.
Misschien kunnen we beter van het dukkha-veld spreken want bij mijn ouder worden merk ik steeds meer: de zwaartekracht is ook dukkha.
Dit alles is ironie: eigenlijk is er geen verband tussen boeddhisme en natuurwetenschap. Wie dat toch denkt, projecteert.

Geen opmerkingen: